سفر به این نیّت که با کسب معلومات در طریق خودکفایی امت اسلام و جامعه مسلمین و بی‌نیازی آنها از کفر و خدمت به مسلمانان گام برمی‌داری، بسیار مقدس و عبادت است.

سرّ انحطاط ظاهری کنونی مسلمین، عقب ماندن آنها در علوم مادّی و ظاهری از بیگانگان است; چنانکه علت تفوّق کفار بر مسلمانان نیز، پیشرفته بودن آنها در این علوم است.

اگر جوانانی که به خارج می روند، به این فکر باشند که باید این قلاع مادی و تکنیک را فتح کنند و هر کدام برای عالم اسلام افتخار، مایه سربلندی و بی‌نیازی از دیگران شوند، یقیناً این وابستگی و احتیاج کنونی برطرف می‌شود و مسلمانان به استقلال علمی نایل می‌گردند.

چرا نباید تو و امثال تو در رشته‌های مختلف علمی در دنیا سرشناس و مشاربالبنان باشید; با اینکه در استعداد و هوش سرشار اگر از دیگران قوی تر نباشید، ضعیفتر نیستید. غرض اینست که همواره یادت باشد برای چه و به منظور تقدس و کسب چه رتبه والایی سفر کرده ای! خدا ناظر بر تو است! از او کمک بخواه و به او توکل و اعتماد کن!

متن کامل

نامه یک مرجع تقلید به فرزندش در خارج کشور

یکی از مراجع تقلید در نامه‌ای به فرزندش در خارج از کشور تصریح کرد: چرا نباید تو و امثال تو در رشته‌های مختلف علمی در دنیا سرشناس و مشار بالبنان باشید; با اینکه در استعداد و هوش سرشار اگر از دیگران قوی تر نباشید، ضعیفتر نیستید.

حضرت آیت‌الله لطف‌ الله صافی گلپایگانی از مراجع تقلید در نامه‌ای به یکی از فرزندانش که در خارج از کشور تحصیل می‌کرد اظهار داشت:چرا نباید تو و امثال تو در رشته های مختلف علمی در دنیا سرشناس و مشار بالبنان باشید; با اینکه در استعداد و هوش سرشار اگر از دیگران قوی تر نباشید، ضعیفتر نیستید.

متن کامل این نامه که در کتاب پاسخ به پرسش‌های جوانان در سال 81 به چاپ رسیده است بدین شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم

«وَ قُلِ اعْمَلُوا فَسَیَری اللهُ عَمَلَکُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ».

بعد الحمد و الصلاة؛

فرزند بسیار عزیزم و نور چشمانم، مرتضی جان! اکنون که به حول و قوّه الهی، عازم سفر خارج، برای ادامه تحصیلات می‌باشی، امیدوارم از انواع توفیقات بهره‌مند شوی و وجهه همّتت را هم از جهت صورت و هم از جهت معنا بلند و عالی و متعالی قرار دهی.

از جهت صورت، نیل به عالی‌ترین مقامات علمی را هدف بدانی و از جهت معنا این سفر را یک سفر الهی و برای خدا قرار دهی که هرچه درس بخوانی و هرچه تلاش کنی و هر چه بیشتر تحقیق نمایی، همه را به حساب خدا و حسنات نامه اعمال تو محسوب سازند.

سفر به این نیّت که با کسب معلومات در طریق خودکفایی امت اسلام و جامعه مسلمین و بی‌نیازی آنها از کفر و خدمت به مسلمانان گام برمی‌داری، بسیار مقدس و عبادت است.

سرّ انحطاط ظاهری کنونی مسلمین، عقب ماندن آنها در علوم مادّی و ظاهری از بیگانگان است; چنانکه علت تفوّق کفار بر مسلمانان نیز، پیشرفته بودن آنها در این علوم است.

اگر جوانانی که به خارج می روند، به این فکر باشند که باید این قلاع مادی و تکنیک را فتح کنند و هر کدام برای عالم اسلام افتخار، مایه سربلندی و بی‌نیازی از دیگران شوند، یقیناً این وابستگی و احتیاج کنونی برطرف می‌شود و مسلمانان به استقلال علمی نایل می‌گردند.

چرا نباید تو و امثال تو در رشته‌های مختلف علمی در دنیا سرشناس و مشاربالبنان باشید; با اینکه در استعداد و هوش سرشار اگر از دیگران قوی تر نباشید، ضعیفتر نیستید. غرض اینست که همواره یادت باشد برای چه و به منظور تقدس و کسب چه رتبه والایی سفر کرده ای! خدا ناظر بر تو است! از او کمک بخواه و به او توکل و اعتماد کن!

مبادا مظاهر مادی آنجا، فکر تو را مشغول سازد و از راهت بیرون براند که خدای نخواسته صبح کنی درحالی که از آنچه می خواستی دستت پر شود، خالی باشد و با دست خالی برگردی!

آنجا اگر وسایل تحصیل فراهم است، وسایل بازداشتن انسان از مسیر راه کمال و سعادت نیز بسیار است و مرد می‌خواهد که در دام این ملهیّات نیفتد و نیکبختی خود را به آن نفروشد.

در تعهد دینی خود و ولایت اهل بیت، علیهم السّلام، ثابت قدم باش و هر کس را در این راه، آزموده و پخته شناختی، با او باب مصاحبت و دوستی باز کن! در مجالس اسلامی که در مجمع اسلامی یا جاهای دیگر تشکیل می‌شود، خالصانه و بی‌ریا برای کسب فیض و زنده نگهداشتن تعهدات مذهبی شرکت نما و آن مجالس را بزرگ می‌شمار و قدر بدان!

خلاصه، چنان فرض کن که همه در انتظار تو هستند; کلّ جامعه مسلمانان منتظر نتیجه تلاش تو و امثال تو هستند; دوستان و آشنایان همه منتظرند; خویشاوندان تو، پدر و مادرت، همه منتظر و چشم براهند; بیماران همه منتظرند. همه این امور را فراموش ننما و از هر زحمت و کوشش، در راه موفقیت علمی استقبال کن و اگر ناملایماتی در خلال کار پیش آمد، اعتنا نکن که (رنج راحت بدان چه شد مطلب بزرگ).

شکیبا و ثابت قدم و استوار دنبال کار خودت باش که باید انشاءالله تعالی، شاهد توفیق را در آغوش بگیری.

سختیهای کار و هر فشاری را در این طریق می‌بینی، به حساب خدا محسوب دار و از ضعف و سستی و ناامیدی پرهیز کن!

تا می‌توانی نام خدا بر زبان آر و از ذکر خفی و یاد قلبی نیز غافل مباش و صلوات بر محمّد و آل محمّد، علیهم السلام، بخصوص حضرت بقیة الله، ارواحنا فداه، را فراموش نکن و تحصیلاتت را برای بهتر و بیشتر خدمت کردن به آن حضرت و شیعیان آن بزرگوار پرمایه و پرمحتوا ساز.

چون با حال کسالت مجال بیش از این نیست، امید است «تو خود حدیث مفصّل از این مجمل بخوانی». تو را به خدا سپردم و از خدا برایت سعادت دارین و توفیق مسألت می نمایم.

اگر بعض از کسان و خویشان، زر و زیوری برای سر راهی به شما تقدیم کرده‌اند، من هم این چند کلمه را به عنوان سرراهی، به شما می سپارم، یقیناً قبول می نمایی.

و لا حول ولا قوة الا بالله و السلام علیک و رحمة الله و برکاته

فدایت لطف الله صافی»

---------------------------------------------------------------------------

شایان ذکر است، دکتر مرتضی صافی، فرزند حضرت آیت الله صافی، به عنوان نفر ممتاز دکترای قلب در ایران، جهت تکمیل تحصیلات به کشور انگلستان اعزام شده بود . وی دو سال بعد، پس از کسب فوق تخصّص قلب و عروق، به کشور بازگشت و هم اکنون، عضو هیأت علمی و استادیار دانشگاه شهید بهشتی تهران بوده و در بیمارستان شهید مدرّس تهران، مشغول فعالیت است.

-----------------------------------

پایان